gliniany garnek

См. также в других словарях:

• garnek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. garneknka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} naczynie przeznaczone do gotowania lub przechowywania żywności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gliniany garnek na ogórki. Zamieszać łyżką w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gliniany — «zrobiony, ulepiony z gliny» Dzbanek, garnek gliniany. Gliniana figura, piszczałka. ◊ Gliniane ręce «ręce niezgrabne, niezręczne» …   Słownik języka polskiego

• dzieżka — ż III, CMs. dzieżkażce; lm D. dzieżkażek «gliniany garnek do przechowywania w nim płynów, zwłaszcza mleka, śmietany; także jego zawartość» Dzieżka polewana. Dzieżka kwaśnego mleka …   Słownik języka polskiego

• wyobrażenie — n I 1. rzecz. od wyobrazić. 2. lm D. wyobrażenieeń «wywołany w świadomości obraz przedmiotu lub sytuacji, które w danej chwili nie oddziałują na narządy zmysłowe człowieka, opierający się na uprzednio poczynionych spostrzeżeniach i fantazji»… …   Słownik języka polskiego

• wypalić — dk VIa, wypalićlę, wypalićlisz, wypalićpal, wypalićlił, wypalićlony wypalać ndk I, wypalićam, wypalićasz, wypalićają, wypalićaj, wypalićał, wypalićany 1. «zniszczyć coś ogniem, żarem, wysoką temperaturą; spalić do ostatka; także: paląc wydrążyć»… …   Słownik języka polskiego

• gliniak — m III, D. a, N. gliniakkiem; lm M. i 1. pot. «naczynie gliniane, zwłaszcza garnek, dzbanek» Mleko w gliniaku. 2. pot. «piec gliniany, bez kafli» …   Słownik języka polskiego

• rozłupać — dk IX, rozłupaćpię, rozłupaćpiesz, rozłupaćłup, rozłupaćał, rozłupaćany rozłupywać ndk VIII, rozłupaćpuję, rozłupaćpujesz, rozłupaćpuj, rozłupaćywał, rozłupaćywany «uderzając mocno, rozdzielić, rozłamać, rozbić coś twardego; łamiąc pozbawić coś… …   Słownik języka polskiego

• siwak — m III, D. a; N. siwakkiem; lm M. i «garnek, dzbanek gliniany, o kolorze stalowoszarym lub czarnym, uzyskiwanym przez wypalanie przy zmniejszonym dopływie powietrza» …   Słownik języka polskiego

• trojak — m III, DB. a, N. trojakkiem; lm M. i 1. «ludowy taniec śląski, tańczony przez trzy osoby (tancerza i dwie tancerki); muzyka do tego tańca» Tańczyć trojaka. 2. tylko w lm «potrójny garnek, zwykle gliniany, połączony wspólnym uchwytem» 3. num.… …   Słownik języka polskiego